سلام ودرود بر همه دوستان عزیر

 از مطالب دوستان بهره بردم واقعامباحث گروه بسیار ارزنده است وباعث افتخار است که جامعه پرستاری کشور چنیین صاحبان اندیشه ای دارد

شاهد بودم در بعضی کروها صحبت از مفهوم عدالت خواهی در پرستاری بود با اجازه دوستان بصورت کوتاه توضیخی داشته باشم وسپس در خصوص پرستار تجربی بحث کنیم

عدالت به عنوان مفهومی اخلاقی واجتماعی است که نهادی معقول واندیشده شده باشد

 وعدالت اگر بخواهد معقول باشد ،نیازمند ان است که بر پایه عقلانیت جمعی شگل بگیرد

  پس خرد جمعی یعنی انچه که به صورت مثال در همین کروه شاهد ان هستیم یکی از خصوصیات بارز پرستاران عذالت خواه است

و نهایت اینکه ماهیت عمل عادلانه را باید در توافق عمومی به دست اورد ونه نظریات یک فرد یا کروهی خاص

  ومسیری که پرستاران عدالت خواه تا حال طی کردند بر اساس خرد جمعی جامعه پرستاری کشور بوده است

تفکر غالب بر پرستاری کشور عدالت خواهی است وبیش از ۸۵درصد اعضای هیات مدیره ها با پرچم عذالت خواهی انتخاب شدهاند

در مقابل تفکر عدالت خواه ،تفکر تک گفتار ،انخصاری،وغیر جمعی است که با الگوی ازپیش تعیین شده می خواهد عدالت را وضع یا ایجاد نماید

دوستان مجبورم امشب در خصوص مفاهیم غدالت خواهی بحث کنم که ذهن دیگران در این خصوص روشن شود

عدالت در پرستاری هر محتوایی داشته باشد ،بدوا باید بر اساس توافق حاصل شود پس شور ومشورت ونهایتا توافق یکی دیگر از اصول در گفتمان عدالت خواهی در پرستاری است

 ونتیجه تا هرگونه تصمیمی در زمینه عدالت خواهی گرفته شود که از بستر عرصه عمومی وخرد جمعی نگذرد وبه صورت فرمول ازپیش تعیین شده ابلاغ شود با ماهیت عدالت خواهی در تضاد است

 پس مشخصا دلیل چالش های پر ستاران عدالت خواه با وسیستم وزرات بهداشت وعوامل ان مشخص است

  دوستان شرط اول عدالت این است که همگان در رسیدن به برداشت مشترکی از ان سهم داشته باشند ایا در بحث پرستار تجربی همکان به برداشت مشترکی رسیده اند ؟ویا از خرد جمعی در این خصوص استفاده شده است ؟

 موقعی یک گروه چند نفره می نشیند وبر اساس منفعت طلبی ها شخصی ویا گروهی برنامه کمک پرستاری به اصطلاح خودشان راطراحی می کنند وفارغ از بحث ضرر وزیان واثار مرگبار ان بر مردم ،بنیان پرستاری را هم هدف قرار گرفته واینکه مورد قبول قاطبه جامعه پرستاری کشور هم نیست ،این اوج ظلم وبی عدالتی است

  گفتمان عدالت خواهی فقط بحث روی بی عدالتی در پرداخت ها را ندارد بلکه اعتقاد دارد ،بین عدات وتوافق رابطه ای عمیق وجود دارد

 یعنی هر تصمیمی بر اساس توافق نباشد در ان عدالت رعایت نشده است

در محضر عقل عمومی ،سلطه جویی جایی ندارد

گروه سلطه با توجیهات غیر منطقی وخود در اوردی مثل اینکه ما عقل کل هستیم ،ما نخبه هستیم وامثالهم وتکرار ان سعی دارند این را تبدیل به باور نمایند

 انها می خواهند تفکر اقلیت ۷درصدی را تبدیل به هنجار نمایند

انها دریافتی چند ده میلیونی وچند صد میلیون تومانی در ماه را خق خود می دانند ومی خواهند جامعه پرستاری ان را باور ،وبه ان عادت نماید

 در حالیکه از نظر پرستاران عدالت خواه اینها ناهنجار ،نامشروع است

 واین تفکر این هنحاری ها را بر نمی تابد واینجاست که چالش ها شروع وبروز می نماید

 چون این بی عدالت ها به علت حا کمیت گروه سلطه وغوامل داخل سیستم پرستاری به مرور زمان تبدیل به هنحار شده ،وحالا که عدالت خواهان با رو شنگری این باور های غلط را پاک نماید 

با مقاومت گروه سلطه مواجه شده است ود تندرو وهنجار شکن می نمامنشند

 درحالیکه پرستاران عدالت خواه هر برنامه ویا طرخی که بر اساس خرد جمعی باشد استقبال خواهد کرد چون منطق خرد جمعی،وتوافق جز اصول لاینفک گفتمان عدالت خواهی است

 من در تعجبم چرا بعضی از همکاران مسول به خاطر پستی در پرستاری که هیچ ارزشی هم ندارد خود را نه تنها به عنوان ابزار در اختیارگروه تمامیت ودر مقابل جامعه پرستاری قرار می دهند

بحثی بود کوتاه در خصوص گفتمان عدالت خواهی در پرستاری که مورد سوال دوستان بود که این تفکر ریشه در کجا دارد

 خواستم وارد بحث پرستار تجربی شویم انشالله در فرصتی دیگر

 در خدمت دوستان هستم تا اکر سوالی هست بخث شود

یکی از الزامات عدالت خواهی شجاعت است چرا که از ابتدای تاریخ همواره جستجوی عدالت توسط صاحبان قدرت برتابیده نشده است. و بر عکس مصلحت اندیشی های ناشی از ترسهای خود ساخته یا دیگر ساخته مخالف عدالتخواهی است. در این مورد نظر استاد را میخواستم

سایت خانه پرستار صدای پرستاری کشور است وامادگی دارد هر مطلبی به شرطی جنبه توهین وافترا نداشنه باشد درج نماید وانشالله اعتلاف عدالت خواهان را کار خواهد کرد

و اینکه مثلا برای سنجش طول یک چیز باید خط کش درست و میزان داشته باشیم. اتهام تندروی که به گروه وارد میکنند، علتش سنجش تند روی با خط کش نامیزانی است که خود ساخته اند. این خط کش میگوید رابطه نظام صنفی با نظام اجرایی باید همیشه گل و بلبل باشد حال آنکه این اصلا دست یافتنی نیست مگر اینکه نظام صنفی تعییر ماهیت داده باشد و به قسمتی از آن نظام اجرایی تبدیل شده باشد.

جناب دکتر مظلوم، خردجمعی در طراخی وبرنامه ریزی ،شجاعت در تصمیم گیری ،ومصلحت اندیشی وفرار از دام ها وخطرات لازمه این تفکر است

ملاک تشخیص تند روی و کند روی، نظر و خواست بدنه پرستاری است نه ازکان تصمیم گیری بالایی. این ارکان نه بر مبنای تشخیص خود که بر اساس نمایندگی بدته پرستاری باید میزان شوند.

به نظرم انهایی تندرو هستند که منطق را بر نمی تابند ،واقعیت ها را انکار می نمایند وبا تبعید ،تهدید ،تعلیق واخراج می خواهند موج عدالت خواهی را خاموش نمایند

 موقعی گوش شنوا باشد ،زمانیکه فضای گفتمان حاکم باشد ،موقعی تصمیمات بر اساس توافق وخرد جمعی باشد ،اصلا تندروی معنا ندارد

 ولی زمانیکه که باب گفتگو بسته میشود،زمانیکه تمامی مسیر های قانونی مسدود میشود، ومادامیکه گروه سلطه با داشتن زر،زور،تزویر ،لابی و...... پرستاری را تحت فشار بی سابقه می کذارد ،فعالین صنفی را به صورت غیر قانونی رد صلاحیت می نماید!واز حقوق بدیهی احتماعی وشهروندی مخروم می نماید، چه باید کرد؟

راهبرد استفاده از خرد جمعی، محدود نبودن عدالتخواهی به مسایل مادی، اشتباه بودن اتهام تندروی به عدالتخواهان، برعکس تندروی عملی گروه های مقابل با کارهایی نظیر ایجاد محدودیت برای فعالین صنفی و رویه تک صدایی، موارد مهمی بودند که جناب شریفی مقدم بیان کردند 

94/6/29